Home sweet home

Oftewel oost, west, thuis best!

Jullie lezen het goed, ik ben weer thuis!! En het is heerlijk, om weer lekker mijn familie en vrienden te zien en op straat te lopen en tegen iedereen 'hoi' te zeggen! Ben donderdag ook meteen weer naar de Tijd gegaan en heb een lekkere borrel gedronken!

Op het moment dat ik het nieuws van opa te horen kreeg, ben ik alles gaan regelen wat ik kon. De kans was klein dat ik optijd thuis zou zijn, maar ik kon het allicht proberen! Die avond was het vliegveld al gesloten, dus dat was het eeste werk de volgende ochtend!
Wel heb ik meteen gekeken of er vluchten vrij waren, maar dat was nog niet zo makkelijk! Ben gaan slapen en de volgende ochtend van alles geprobeerd.

De volgende ochtend, heb ik eerst te verzekering gebeld, maar dat lukte niet, ben naar het vliegveld gegaan, heb een ticket geboekt voor die avond(maandag) om half 5 en ben weer terug gegaan naar de telefoon en internet, uiteindelijk kreeg ik de verzekering te pakken, had gewoon het verkeerde nummer gedraaid :S, kan gebeuren in deze situaties!
De verzekering, ging alles op alles zetten om mij optijd thuis te krijgen, echt super fijn!
Ik kon op dat moment niet zo heel veel meer doen, dan mij tas pakken en zorgen dat ik optijd op het vliegveld was!
Op dit moment werd opa bediend, het was best een moeilijk moment, want ik wist dat iedereen erbij was en het maakte wel even duidelijk hoe erg opa er aan toe was, maar ik wilde er niet te lang bij stilstaan, want ik kon toch niet meer doen, dan proberen zo snel mogelijk thuis te komen!

Maandagavond om half 5, vloog ik met een klein vliegtuigje naar Panama City, daar aangekomen snel mijn bagage gepakt en met de taxi naar het internationale vliegveld gegaan, eenmaal daar, de verzekering gebeld, op neer gelopen naar het informatiepunt op het vliegveld (ze hadden geen vliegtuigmaatschappijen op het vliegveld zitten). Uiteindelijk kreeg de verzekering door dat hun reservering, op de aller, aller, aller laatste stoel tot en met 23 december bevestigd was. Ik was echt super blij, want anders hadden ze me op alle wachtlijsten moeten zetten en dan had ik 24/7 op het vliegveld moeten zijn, kijken of ik er nog bij kon! De vlucht was voor dinsdagavond, dus ben een hotel gaan zoeken en lekker gaan slapen, was kapot van al het huilen, regelen en de knallende koppijn die ik had.

De volgende dag nog even wat dingetjes regelen, papa en mama op de hoogte brengen, de verzekering weer bellen, die vertelde mij doodleuk dat ik business class vloog, echt super relaxed! Ik heb ontbijt op bed gedaan, wat kon mij het nou schelen, ging toch naar huis.. En mijn mijn ticket bevestigd.
Ik dacht misschien haal ik het nog wel om naar het Panama kanaal te gaan, maar dat lukte niet meer.. Om half 4 was ik klaar met alles, het regende, ik dacht ik ga lekker douche en op mijn gemak naar het vliegveld!

Om 22.35 uur vloog ik, was best wel zenuwachtig nou ging ik ineens naar huis, omdat ik business class vloog, werd ik overal voorgelaten, best een beetje lullig, kom ik daar aan met mijn backpack, mag ik voor, vraagt een vrouw, ja waarom, ja die vliegt business class.. Dat komt wel over ja met een backpack ;)! Eenmaal ingecheckt, heb ik mijn laatste dollars uitgegeven aan een geurtje en sigaretten voor oma (later bleek dat ze niet meer rookt)en ben gaan wachten op het vliegtuig!
Ook bij het instappen van het vliegtuig, moest ik weer naar voren lopen en hoefde ik niet in de rij, ja dat hoeft van mij echt niet, maar het was wel makkelijk!

Eenmaal in de business class, wist ik niet wat me overkwam, super luxe stoelen, zat naast een man die ook nog nooit business class had gevlogen, dus ook voor hem was alles nieuw, hij stonk een beetje, maar dat maakte niet uit, we hebben de grootste lol gehad, want elke keer was er wel iets. Eerst kwamen ze voor het opstijgen langs met champagne, ja natuurlijk lusten wij die, wij PROOST! Al die ballen in dat vliegtuig keken ons aan, maar wat kon ons dat schelen. Ik probeerde mijn tafeltje te zoeken, komt er een computer tevoorschijn, waarmee ik spelletjes kon doen, muziek kon luisteren, films kon kijken, echt van alles, ik kon zelfs, bellen/mailen en smsen als ik mijn creditcard in de afstandbediening stak.. dus heb mama, papa en Isabel even luchtpost bezorgt! Even later kwamen ze mijn tafel dekken, ze deelde menukaarten uit, ja echt waar ik mocht gewoon kiezen uit biefstuk of een stukje vis, daarna kregen we warme doekjes, om je handen en gezicht mee af te doen, we kregen een toilettas, met alles erop en eraan en mijn stoel kon ik uitklappen tot een bed, wat een luxe, ik heb er echt van genoten..

In het vliegtuig kwam ik nog een meisje tegen uit Guatemala en tijdens de overstap in Madrid, kwam zei zelfs nog een vriendin tegen uit Nederland, we hebben tijdens het wachten met zijn 3en bij de McDonalds gegeten, daarna moesten we ineens haasten, want ineens moesten we boarden. Eenmaal op schiphol, kreeg ik helemaal de kriebels, ik was gewoon weer in ons koude kikkerlandje en papa en mama waren nu wel heel dichtbij! We liepen naar de bagageband en zag, mama, Kevin en Isabel al staan.. Mijn tas kwam gelukkig snel en kon meteen door de douane! Daar stonden, Papa, Mama, Kevin, Roy, Isabel, Birgit en Heleen, echt super leuk, was helemaal blij ze te zien, maar vond het ook wel moeilijk was best benieuwd hoe het met opa was..
We zijn meteen naar het ziekenhuis gereden, opa had op me gewacht, hij was de heletijd wakker gebleven.. Het was heel gek, maar ook fijn hem te zien! Hij staarde me eerst heel erg aan, wilde laten blijken hoe goed ik eruit zag, zo bruin en kon het bijna niet geloven dat ik er was. Later wees hij naar mijn sjaal, het was een gekleurde sjaal uit Guatemala, die kende hij niet! Hij probeerde wel iets te zeggen, maar het ging nog moeizaam!

Maandagavond was hij bediend, ze hadden toen nooit gedacht dat hij er nu nog zou zijn en wonder boven wonder, gaat het nu goed met hem, hij maakt weer grapjes, kan dus weer praten, of in iedergeval nog niet perfect maar al veel beter, verder ligt hij nu op een kamer met 3 andere mensen en zijn ze bezig met een verzorgingstehuis.. Niemand had dit verwacht, ze hadden niet eens verwacht dat ik hem nog zou zien. Gisteren was oma jarig en zijn we met ongeveer heel de familie op bezoek geweest bij opa, hij was heel emotioneel, maar dat is ook logisch hij begrijpt goed wat er nu gebeurd en het is ook echt vervelend. Hij denkt veel na over dingen, maar ik denk dat hij het nu nog wel ff volhoud en heb al gezegd dat ik hem anders wel spraaklessen ga geven, denk dat me dat wel moet lukken ;)!

Aan alle leuke dingen komt een eind en dus ook aan deze geweldige reis, ik heb er met de volle 100% van genoten en zou het zo weer doen, maar eerst weer even gezellig werken bij de tijd, kerst en oud&nieuw vieren en lekker op stap met vrienden! Echt super leuk dat jullie zo trouw mijn berichtjes gelezen hebben..
Ik genoot elke keer weer als ik een reactie op mijn site had, zo leuk om te lezen!

En in het speciaal wil ik alle mensen die geld gestort hebben voor de lieve kindjes in Pastores bedanken!! Echt super bedankt, de kindjes waren echt door het dolle heen met de schommel!

Super bedankt en tot snel in Oisterwijk!!!

Hasta Pronto!