Project: Los Ninos de Jesus

Maandagochtend, best wel zenuwachtig ging ik richting mijn vrijwilligerswerk.. (toch spannend!)

Achter de markt is het busstation en daar pak ik dan de bus, is ongeveer 20-25 minuten lopen vanaf ons huis.
Het was best druk in de bus, mensen nemen hier gewoon als ontbijt friet met kip etc.. ongelooflijk. Voor de frietboeren onder ons, misschien moet je hier een zaak openen, werktijden van 7 uur sochtends tot 11 uur savonds, gouwe business!
Ik kwam aan op mijn vrijwilligerswerk, vragen ze is het toch niet mogelijk dat je 's middags komt werken, want dan hebben we je meer nodig, ik ben de beroerste niet, dus ik stemde er mee in en nu werk ik ma t/m do 2-4.30 uur en op vrijdag van 8-12.30 uur, dit omdat we dan vaak gaan reizen.
Ben dus weer naar huis gegaan en 's middags weer terug.

De eerste dag vond ik echt heel erg heftig, de kinderen hingen heel erg aan me en om de dag compleet te maken was het maandag kinderdag dus gingen we met 20 kinderen richting het park, iedereen wilde mijn hand vast houden en op een gegeven moment liep ik met 5 jongens aan mijn arm, hahaha ja dat maak je in Nederland dan weer niet zo snel mee! Had echt hele erge hoofdpijn na de eerste dag, want ik stond echt helemaal alleen met 20 kinderen van 2-15 jaar oud. Dat is echt een groot verschil.. Ik zag het nog niet helemaal zitten hoe ik dit ging aanpakken.

Dinsdag werd de kinderdag op het project gevierd. Eerst heb ik een half uurtje engels gegeven aan de oudste kinderen en daarna was het weer feest.
De hele middag heb ik spelletjes gespeeld, wel heel leuk, mijn jeugd kwam weer naar boven, heb bijvoorbeeld.. 1,2,3, rood lichtje gedaan alleen spelen die kinderen hier echt vals :@ haha!
Een meisje (Karina) was de heletijd aan het huilen, dus ik vroeg wat er was, ik verstond eruit dat ze was geslagen door haar vader en haar broertje. Later kwamen er andere mensen en vroegen wat er was (dit gebeurde blijkbaar vaker) En toen zeiden ze echt bloed serieus, hoe oud ben je? 12.. zegt zo'n vent nog 3 jaar en dan kun je gaan werken in Guatemala city hoef je geen contact meer met je ouders hier te hebben, nou mijn mond viel echt open. Wat gebeurd hier!!!
Schrok ik echt heel erg van..

's avonds zijn we naar Mono Loco geweest, was echt heel gezellig, we waren met veel mensen van school dus hebben lekker gekletst. Ook heb ik Tjalling voor het eerst gezien, nieuwe huisgenoot van Karin en Lisette, hij is volgens mij 22, heel aardig heb er gezellig mee gekletst.

Woensdag ging maaike mee naar mijn project ze ging kijken of het iets voor haar zou zijn, want haar eigen project viel heel erg tegen, was wel gezellig. Ik heb toen een tijdje met Carmen (eigenaresse) gesproken en die vertelde me dat de kinderen echt heel veel liefde nodig hadden. Ik vroeg nog een keertje wat er precies met Karina was die dag ervoor en ze vertelde me dat die vader en het broetje(15) van Karina het bed van de moeder terwijl ze aan het slapen was, in brand hadden gezet.. verder was ze zelf ook geslagen en gebeurde dit heel vaak. Ik schrok echt heel erg, dat kan toch niet, dat mensen dit weten en niks doen!!!

Verder vertelde ze over de thuis situatie van Brain(6) en Ugo(4) dat die vader al het geld opdrinkt en die moeder elke dag bij butst.. Niet normaal.. Die kindjes gaan dus 's ochtends niet naar een normale school zoals de andere kindjes maar alleen 's middags naar mijn project. Ik merkte wel dat ze heel terughoudend waren en schuw, maar nu weet ik dus ook waarom. Ugo is echt mijn held, die is zo lief, dat is echt een schatje, hij was eerst heel terughoudend, maar nu springt ie op me af als ie me ziet. Ik heb nog geen foto van hem, maar er volgt snel een foto van mijn kleine vriend Ugo!

Dan hebben we nog een meisje van 11 dat heel erg achterloopt, ook niet zonder reden natuurlijk.. ze wordt misbruikt door haar vader.
Ze zegt bijna niks maar als iedereen lacht ze ook, lijkt wel of dat expres doet om niet op te vallen.

Ook is er een jongen(10) die naar het project komt om echt iets te leren, hij houdt niet van spelen wil alleen maar leren. 's Ochtends werkt hij op de vuilnisbelt, zijn ouders hebben helemaal niks. Hij slaapt op straat.. Ja echt ongelooflijk zo zielig, hij wil heel graag leren voor de toekomst, maar hij kan pas net cijfers en letters schrijven.

Verder hebben veel kinderen geen vader meer en/of moeder.
Ze zijn altijd super vrolijk, knuffelen heel de dag alleen als er iets is gebeurd, moet je ze echt uit hun schelp halen. Ik ben er dus vooral om heel veel liefde te geven, maar dat doe ik met liefde en plezier!

Ik had tegen Carmen gezegd, dat ze wat dingen moest opschrijven, die ze echt nodig hadden en dat ik die dan met haar zou gaan kopen, want ze betalen alles van het project met de verkoop van schoenen, maar die worden er niet zoveel verkocht! Ik wil geen geld geven, liever iets waar ze iets aan hebben. Vandaag had ze een lijstje met eten. We zijn naar de supermarkt gegaan en heb voor een week eten gekocht.. voor +/- 50 personen, ik moest 54 euro afrekenen. We gingen met de TukTuk terug naar Pastores, ong 25 min. Nou heb me kapot gelachen, was mijn eerste keer in zo'n ding, wat een avontuur.. Ik zei miep miep tuktuk, hun (Carmen, dochter en chauffeur) lagen helemaal in een deuk, we hebben het de rest van de weg geroepen.. echt grappig! Totdat dat ding er ineens mee ophield, ik dacht ownee, hebben wij dat, we hadden kei veel boodschappen..
Maar hij had geen benzine meer, dus hield hij een andere aan, die ons verder bracht, gelukkig!
Ik heb de Tuktuk betaald, want voor hun is dat veel meer geld, en wil niet dat hun voor mij betalen.

Dit is zo'n beetje mijn eerste week vrijwilligerswerk, de kindjes zijn echt super lief en heb het gevoel dat ze echt genieten van mijn aanwezigheid!

Gisterenavond zijn we nog even bij La Sala wat biertjes gaan drinken, heb gezellig met Tjalling gekletst over wat zijn plan is etc. en wat mijn plannen zijn, dus leuk gesprek.

Floor en ik hadden nog een Kakkerlak gespot, ze worden hier met de dag groter lijkt het wel, bah bah, we zijn het erover eens dat dat tot nu toe, de grootste cultuurshock is, oooh die zijn echt heel smerig!

Het gaat allemaal super goed hier, heb gisteren nog een boekje met foto's gehad met de post van Dianne, Isabel, Kim, Lieke, Heleen en Birgit. Echt heel leuk en lekker compact dus kan overal mee naartoe!
Dit weekend gaan we (Floor, Tjalling, Maaike, Chad en ik) naar Tikal, Ruines bekijken, ben heel benieuwd, moet heel indrukwekkend zijn, maar zal het na het weekend allemaal vertellen.

Nog maar 3 weekjes hier, maar ga me prima vermaken met de kindjes!

veel liefs x kelly